Ήμασταν στην πιο ζεστή μέρα του φετινού καλοκαιριού σε ένα κατά τ’ άλλα δροσερό μέρος όπως το Θέατρο Βράχων και έχοντας ακούσει ότι το προηγούμενο βράδυ η Νατάσσα Μποφίλιου είχε ξεπουλήσει -μεγαλόπρεπα- και ότι έδωσε μια μαγική συναυλία. Με τον άγραφο συναυλιακό κανόνα του ότι η δεύτερη μέρα είναι πάντα καλύτερη από την πρώτη ξεκινήσαμε για Βύρωνα…
Ξεκίνημα με το “Μέτρημα” να βρίσκει τον κόσμο να τραγουδά κάθε στίχο. Η απουσία της καλλιτέχνιδας από το σανίδι για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα, χάριζε αυτό το κάτι παραπάνω και στην ίδια που έδειχνε έμπλεη ενέργειας και ενθουσιασμού, αλλά και στον κόσμο. Το σετλιστ ήταν όμορφα διαμορφωμένο περνώντας από διάφορες φάσεις και στυλ με ομαλές κάθε φορά μεταβάσεις. Λαϊκό ακούσαμε, πιο χορευτικά ακούσαμε, μια σύντομη αναφορά στον Γιάννη Μαρκόπολο υπήρξε, αλλά αυτά που αναμενόμενα έκλεβαν την παράσταση ήταν τα κομμάτια της ίδιας της τραγουδίστριας τα οποία προκαλούσαν και τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό…
Με τον Θέμη Καραμουρατίδη να επιμελείται ορχηστρικά και ακόμα 5 ταλαντούχους μουσικούς να την πλαισιώνουν η Νατάσσα Μποφίλιου δεν είχε παρά να σταθεί στο κέντρο της σκηνής και να ερμηνεύσει τα κομμάτια της. Ο ήχος πολύ καλός (εκτός από τα 4-5 πρώτα τραγούδια), ο φωτισμός ακόμα καλύτερος, το κοινό -που στη συντριπτική του πλειοψηφία απαρτιζόταν από γυναίκες- την ακολουθούσε ευλαβικά νότα – νότα και την αποθέωνε όταν έπαιρνε εκφράσεις α λα Freddie Mercury στο τέλος κάθε κομματιού.
Η Νατάσσα Μποφίλιου ήταν εξαιρετική στις φωνητικές της υποχρεώσεις. Μοναδική τεχνικά απέδιδε όσο καλύτερα γινόταν το συναίσθημα του κάθε της τραγουδιού, πράγμα που αντανακλούταν σε βλέμματα εντυπωσιασμένων παρευρισκομένων για τις ερμηνείες της. Σκηνικά η ίδια προσπαθούσε να αναδείξει και στην ερμηνεία της το feeling των τραγουδιών, ωστόσο οι εκφράσεις της φάνηκαν κάπως υπερβολικές, ενώ ταυτόχρονα θα στοιχημάτιζα ότι ότι κάποιος πιο δεμένος με το υλικό της θα την έβρισκε εξαιρετική και σε αυτό τον τομέα της ερμηνείας.
Στα “φάουλ” θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι ήταν ελάχιστα επικοινωνιακή αφού δεν απευθύνθηκε ιδιαίτερα στο κοινό, με εξαίρεση μια ατάκα που πέταξε για τη ζέστη (Ας μην ξεχνάμε ότι την μέρα της συναυλίας μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας ισοδυναμούσε με 3ωρο session σε σαουνατζίδικο…). Όπως και να ‘χει κομμάτια σαν το “Εν Λευκώ” ή το “Μέρες του Φωτός”σε ανατρίχιαζαν κατά την εκτέλεσή τους όσο και αρνητικά προκατειλημμένος να ήσουν απέναντί της…
Συμπερασματικά, η εμφάνιση της Μποφίλιου στο Θέατρο Βράχων ήταν μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία να δει κάποιος μια πολύ φορμαρισμένη τραγουδίστρια να βρίσκεται στην κορύφωση της καριέρας της και να έχει όρεξη να το δείξει και να το μοιραστεί με τον κόσμο. Όλες οι μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες που αποτέλεσαν το “αλατοπίπερο” του σκηνικού συνηγόρησαν θετικά και εν τέλει όλοι πέρασαν ένα πολύ ωραίο βράδυ.
Τον επόμενο καιρό θα ακολουθήσει περιοδεία στην επαρχεία και (βασισμένος σε αυτή της την εμφάνιση μπορώ να πω ότι) όσοι την εκτιμούν καλλιτεχνικά δε πρέπει να την χάσουν…
Ρεπορτάζ: Γιώργος Κορέλης
πηγή